اقتصاد هوشمند

اقتصاد هوشمند نوعی اقتصاد است که در آن دانـش بـه ابزار اصلی تبدیل می شود، فناوری اطلاعات و نوآوری روش‌های رشد هستند و هدف بیشینه کردن مطلوبیت به واسطه بهینه کردن شیوه زندگی مصرف کنندگان است. اقتصاد هوشمند، مفهومی برای حال و آینده است چرا که به سیاست‌هایی بر می‌گردد که نوآوری و خلاقیت را در ترکیب با پژوهش‌های علمی فناوری‌های متعالی و حفاظت از محیط زیست از طریق مفهوم پایداری بر می‌انگیزد. اقتصاد هوشمند دارای ابعاد مختلفی مشتمل بر شکل گیری خوشه های نوآوری همکاری مشترک بین شرکت‌ها، مؤسسات پژوهشی و شهروندانی است که نقش آنها توسعه و ارتقاء نوآوری از طریق مفهوم اقتصاد هوشمند است. اقتصاد هوشمند بـه عنوان نوعی مفهوم، دسترسی آزاد به اطلاعات ایجاد می‌کند تا فرصت‌ها را برای فعالیت‌های اقتصادی کاراتر افزایش داده و به طور همزمان هزینه ها را به شکل کاراتری کاهش دهد. مفهوم اقتصاد هوشمند، نوآوری در زمینه اقتصاد، مبتنی بر صنعت نســل چهارم و استفاده از سیستم‌های شبکه ای مختلف است.

انتظار می رود توسعه اقتصاد هوشمند و به کارگیری فزاینده فناوری‌های دیجیتال در جهان تغییرات شگرفی در تمام صنایع ایجاد نماید که ظهور الگوهای جدید کسب و کار، تحول متصدیان و تغییر شکل نظام‌های تولید، مصرف، حمل ونقل و تحویل از مشخصه های این تغییرات هستند. فناوری‌های دیجیتال در حال ایجاد تغییرات عمده در حیطه اقتصاد هستند و الزامات نوینی را برای توسعه فراهم آورده اند. با کاهش گسترده قیمت جمع آوری، ذخیره سازی و پردازش داده هـا و و همچنین بهبود بسیار محسوس در توان پردازش داده ها، تکنولوژی‌های دیجیتال در حال تحول فعالیت‌های اقتصادی در سراسر جهان هستند. انتظار بر آن است که این دیجیتالی و هوشمند شدن اقتصاد بر روی زنجیره های ارزش، الزامات و ساختار، مهارت‌ها، تولید و تجارت تأثیر داشته باشد.

علاوه بر این هوشمند شدن اقتصاد به ایجاد تحولات بنیادین در نحوه ارائه خدمات عمومی منجر می‌شود که مرزهای میان دولت، کسب وکار و جامعه مدنی را محو می‌سازد. اقتصاد هوشمند تمامی جنبه‌های دولت اعم از الگوهای عملکرد فرآیندها، مهارت‌ها و فرهنگ و همچنین روابط ذی‌نفعان را دست‌خوش تغییر می‌کند. به عنوان نمونه استفاده بیشتر و مبتکرانه تر از فناوری های شبکه می‌تواند به ادارات دولتی کمک کند که برای بهبود عملکرد کلی خود از تقویت فرآیندهای دولت الکترونیک گرفته تا ترویج شفافیت پاسخگویی و تعامل بیشتر بین دولت و شهروندان، ساختارها و کارکردهای خود را مدرن‌سازی نمایند. از طرفی با توجه به اینکه کارکردهای عمومی ضروری، ارتباطات اجتماعی و اطلاعات شخصی به پلتفرم‌های دیجیتال کوچ کرده اند، دولتها، همکاری کسب و کارها و جامعه مدنی نیز باید با بررسی‌ قواعد و ایجاد توازن هایی برای حفظ عدالت و رقابت پذیری، انصاف، حق مالکیت معنوی، فراگیری امنیت، حس اعتماد و اطمینان را در جامعه ایجاد کنند.